در بسیاری موارد در توافقات بین زوجین ،زوجه در مقابل وکالت طلاقی که از زوج میگیرد ، مهریه خود را بذل یا ابرا می نماید 

در علم حقوق بذل یک قراداد است که قابل رجوع می باشد و به قبول طرف مقابل نیز نیاز دارد و تنها در موارد خاصی بذل قابل رجوع نمی‌باشد برای مثال در مواردی که بذل معوض باشد یا حق رجوع ساقط شده باشد یا بذل به والدین یا فرزندان صورت گرفته باشد یا موضوع بذل منتقل شده باشد یا تلف شده باشد

ولی ابرا یک ایقاع و عمل حقوقی یک طرفه است که به قبول و موافقت بدهکار نیاز ندارد

و مهمتر اینکه قابل رجوع نیست و مستقیما موجب بری الذمه شدن زوج می گردد و نیاز به شرط و شروطی برای عدم قابلیت رجوع ندارد

قطعا زوج نفع خود را در ابرا و زوجه نفع خود رو بذل می داند

زیرا درصورت ابرا دیگر زن تحت هیچ عنوان حق مطالبه مهریه را ندارد

ولی در بذل اصولاً زن می تواند به مهریه رجوع نماید.